Alex de Vries selecteerde een heel jaar lang elke dag een Kunstwerk van de Dag;
over Kleine Naiade schreef hij:
Tine van de Weyer weet zich een beeld voor de geest te halen. Ze kan in de combinatie van uiteenlopende gegevens voor zich zien hoe een beeld daarin kan functioneren en daaruit afleiden welke verschijningsvorm het beste op zijn plaats is. Zo heeft ze zich aan het water deze ‘Naïade’ gedacht, een voorovergebogen gestalte die met de reflectie in het water een spiegel met zichzelf vormt. Het materiaal waar dit beeld van is gemaakt, is dus niet enkel brons, maar ook water en lucht en de weerspiegeling die daarmee wordt opgeroepen. Het is de samenhang tussen de voorstelling van een mens die zich in het water spiegelt, die ze in brons gegoten laat opgaan in de atmosferische omstandigheden. Zo blaast ze die vaste beeldhouwersmaterie leven in. Er zijn maar weinig kunstenaars in Nederland die zich echte beeldhouwers kunnen noemen, en Tine van de Weyer is er een van. De meeste beeldhouwers hier te lande zijn driedimensionale tekenaars of grafici die hun eigen schrift en handgebaar manifest in de ruimte maken. Van de Weyer gaat anders te werk: zij onttrekt aan de materie de materieloosheid waarmee het beeld zich moet verhouden om tot leven te komen. Het beeld wordt daarmee persoonlijk en dient niet zozeer als bewijslast voor de kwaliteit van de kunstenaar, maar als getuigenis van de betrokkenheid met de wereld waarin het functioneert. Het beeld is vrij en zelfstandig in de wijze waarop het zich verhoudt tot de geschiedenis en de lering die we daaruit trekken. Tine van de Weyer gaat daar bewust mee om zonder nadrukkelijke oordelen te vellen, maar wel vanuit een scherp inzicht in de betekenis die beeldende kunst voor de kwaliteit van het leven heeft.
© Copyright 2007: Alex de Vries.
