Bij de start van de meervoudige schetsopdracht hield de gemeente Dronten een enquête en een tekenwedstrijd onder bewoners. Uit de honderden reacties bleek dat samenwerken, omzien naar elkaar en betrokkenheid als kernwaarden worden gezien. Op de dag dat de schetsontwerpen konden starten ging het land in een eerste lockdown vanwege de Covid-19 pandemie. De regering riep op tot saamhorigheid, zorgzaamheid voor elkaar en volhouden. Heel Nederland werd Drontenaar. We varen onder één vlag.
In het kunstwerk dat ik voor Dronten ontwierp ben ik op zoek gegaan
naar een verbeelding van genoemde begrippen als ‘omzien naar elkaar, betrokkenheid en solidariteit’. De lucht in, een staketsel in de hoogte, want de publiekshal van ruim 11 meter hoogte trekt de blik naar boven. ‘We staan op de schouders van pioniers’ las ik ergens. En ook: We staan met de voeten in de klei. We houden elkaar vast. We werken samen, zien naar elkaar om.
Dronten is een betrekkelijk jonge stad maar ondergronds ligt een
geschiedenis van eeuwen gefundeerd in de aloude Swifterbantcultuur. Tijdens de ontginning van Flevoland in de vorige eeuw zijn ruim 400 schepen gevonden die de Zuiderzee doorlopend hebben bevaren. Wie er leefden op de schepen en er hun dagelijkse kost verdienden weten we niet meer maar de schippers van destijds met hun bemanning vonden hun zeemansgraf in de geschiedenis en de bodem van dit nieuwe Flevoland. De zee werd land en het maritieme verleden ligt geconserveerd in de aarde waaruit de polder is ontstaan. De grond in Flevopolder is schatplichtig aan de zee. De honderden scheepswrakken in de bodem van het nieuwe land zijn er het verborgen bewijs van.
Om die verbondenheid met het water gestalte te geven was mijn voorstel om in de hal van het gemeentehuis een 450 cm hoge slanke in aluminium gegoten mast te plaatsen met drie ra’s die met touwen getuigd zijn naar een wigvormig afgerond podium. Geen schip maar een mast met enkele onderdelen als verwijzing naar de tijd voordat er een Dronten was en als verbinding met de velen die in de bodem van dit nieuwe land ooit hun zeemansgraf hebben gevonden. Een verwijzing naar een schip dat bij uitstek symbool staat voor samenwerking, voor het op elkaar kunnen rekenen.
De vele tekeningen en schilderingen die door Drontenaren zijn gemaakt en die de saamhorigheid in beeld brengen dienen als basis voor een participatieproject met inwoners. Geselecteerde delen van tekeningen en schilderingen worden uit dik textiel gesneden en dienen als mal voor een reliëf in het oppervlak van een dertigtal ‘boeien’.
Een honderdtal inwoners van Dronten, jong en oud, worden uitgenodigd voor een participatieworkshop waarbij ze door het maken van een ‘PIONIER’ een persoonlijk keramisch steentje kunnen bijdragen aan het kunstwerk.
De mast en de drie ra’s zouden in zilverkleurig aluminium gegoten worden. Het oppervlak met een fijn reliëf bekleed. Zijn het algen? Of zijn het de bevroren twinkelingen in het altijd bewegende water? Aan de ra’s zijn eveneens in aluminium gegoten opgetrokken zeilen gedrapeerd. Als op een peilstok verwijzen na elke meter getallen naar het water van weleer.
Vanuit de ra’s zijn vijf dikke touwen naar de vlonder gespannen die de mast a.h.w. overeind trekken. Aan de touwen zijn keramische boeien en z.g. ‘pioniers’ geregen waarin de inwoners van Dronten hun sporen hebben nagelaten.
