De ‘zwerkduiker’ is gebaseerd op de ontdekking. In een tijd waarin hetgeen mensen beleven meer en meer wordt gestuurd door digitale en virtuele technieken is de fysieke ervaring een noodzakelijke tegenpool.
Het klimaat van games en computers is tamelijk een-dimensionaal: als je op de knop drukt is alles verdwenen, dit in tegenstelling tot de aanraakbare, tastbare omgeving. De fysieke confrontatie met de concrete werkelijkheid, een driedimensionale omgeving waarin de dingen een substantiële vorm hebben, uit materie bestaan voorzien van huid en structuur, is complementair aan de virtuele ontdekkingen.
Zwerkduiker bestaat uit twee klokvormige bronzen vormen die als een soort zandloper op elkaar zijn geplaatst. De bovenste vorm wordt afgesloten met een glanzend gepolijste en gelakte spiegelende messingplaat. Hier is een figuur op bevestigd dat min of meer op zijn kop staat. Het ziet zichzelf weerkaatst in de gesloten kelkvorm. Of werpt die hem soms naar buiten? In het oppervlak van het beeld zijn sporen te vinden van takjes, twijgjes, bloemknopjes en andere voorwerpen die fragmenten van een afdruk hebben achtergelaten Zo is een huid ontstaan als een amalgaam van oppervlakkige reliëfs die als fossiele resten hun afdruk in het brons hebben achtergelaten. Het is een baaierd van ‘geologische’ vondsten die soms wel, soms niet benoembaar zijn. Ribbeltjes van schroeven, kleine zaden als knopjes: de huid van het beeld borrelt van leven en structuur.
l x b x h: 100 x 100 x 190
materiaal: brons/messing
