Geboren in Bingelrade in het zuiden van Limburg ben ik in 1970 in Tilburg Nederlands gaan studeren. Daar kwam in 1972 een voortijdig einde aan en vervolgens vormde van 1973-1978 de Koninklijke Academie voor Kunst en Vormgeving (nu St. Joostacademie) in ‘s Hertogenbosch mijn ‘pied a terre’. Jaren later volgde een parttime opleiding van 1998-2000 aan de School voor Journalistiek waarmee ik mijn jeugdliefde voor de taal nieuw leven wist in te blazen.
Hybride kunst
Ik heb een enigszins hybride kunstpraktijk. Naast het maken van monumentale beelden in staal, keramiek en brons, realiseerde ik een aantal ramen uitgevoerd als glasapplicatie, een groot aantal kleinere bronzen sculpturen, tekeningen en maakte ik incidenteel grafisch werk. Sinds 2020 zijn daar ook gebruiksartikelen aan toegevoegd die te vinden zijn op tvdw-artproductions.nl.
Behalve met het maken van beeldende kunst en het schrijven over kunst (freelancer bij Beeldenmagazine, tweemaandelijks tijdschrift met nadruk op ruimtelijk georiënteerde kunst) heeft het bedenken van concepten die de wereld mooier en leefbaarder maken mijn aandacht. Geïnspireerd door de politieke betrokkenheid in de jaren tussen 2004-2014 zijn projecten ontstaan die de geschiedenis levend houden of de natuur en de biodiversiteit stimuleren en tot zijn recht laten komen. Het doel daarbij was en is om innovatieve plannen te bedenken en daar samen met anderen op een activistische manier uitvoering aan te geven.
Als docent was ik van 1982 tot 2017 verbonden aan de Willem de Kooningacademie in Rotterdam. Daarnaast was ik een aantal jaren als secretaris en later voorzitter nauw verbonden met het bestuur van de Nederlandse Kring van Beeldhouwers had ik vele jaren zitting in diverse gemeentelijke en provinciale adviescommissies over kunst in de openbare ruimte of aankopen beeldende kunst.
Politiek
Een aantal jaren (2003-2015) ben ik nadrukkelijk ook politiek actief geweest. Het initiatiefvoorstel ‘Hangende Tuinen’ over de aanleg van vegetatiedaken werd in 2007 op het raadsledencongres van Raadslid.nu gekozen tot Beste Initiatiefvoorstel. Een snoeproute in een Tilburgse wijk waarbij scholieren betrokken werden bij de zorg voor hun eigen omgeving volgde. Het langjarige project Bels Lijntje (2010-2019) met culturele fietstochten tussen Tilburg en Turnhout was de opmaat voor de ontwikkeling van het langste grensoverschrijdende bijenlint van Europa dat als ambitie inmiddels overgenomen is door de samenwerkende gemeentes in de regio. Sinds 2016 maak ik deel uit van de tweekoppige projectleiding van Stichting De NweStijl@Tilburg die ambitieuze plannen smeedt om Tilburg herkenbaar te maken als de stad waar een eeuw geleden de noties voor de latere kunstbeweging De Stijl geconcipieerd werden.
Mijn belangstelling voor kunst en cultuur – met behalve het maken als zodanig ook het schrijven daarover – gaat gepaard met liefde voor geschiedenis en voor maatschappelijke ontwikkelingen, voor de wereld om me heen en voor andere culturen. Ik zou graag meer reizen maar mijn intensieve bemoeienis met wat om me heen gebeurt maar ook de kosten (ik kruip niet meer in een tentje op een dun matrasje) en de milieubelasting van de verplaatsing laten daar helaas niet gek veel ruimte voor. Dus ik reis in een boek, een tentoonstelling, een film of in de keuken. Koken doe ik puur voor mijn plezier en ik ben mezelf een gevaar bij de afdeling kookboeken in de boekwinkel. Met frisse tegenzin wordt drie keer per week een uurtje gesport. Als het lekker weer is een middellange wandeling om de kookgeneugten enigszins de baas te blijven met het klimmen der jaren geen luxe maar noodzaak.
Blij met een atelier aan huis dat we in twee fases (1992 en 2006) achter en aan ons huis uit de jaren dertig konden bouwen in een stad die zich gaandeweg van een lelijk eendje transformeert in een mooie zwaan.
