Domeintafels Gilze
Een ensemble van vijf tafels
Het parkachtige buitengebied rond de nieuwe wijk in het centrumgebied van Gilze kan worden gezien als de collectieve tuin waar bewoners elkaar kunnen ontmoeten. Deze buitenkamer biedt gelegenheid om elkaar tegen te komen, te spelen, een praatje te maken of om gezamenlijk te verpozen. In veel culturen staat de tafel centraal om elkaar te treffen en te ervaren wat we met elkaar delen. Of het de eettafel of de salontafel is: in vrijwel ieder huis heeft de tafel een verbindende functie. De vergadertafel, de kantinetafel in het schaftlokaal, de operatietafel, de biljarttafel: de tafel is overal en altijd een onmisbaar attribuut. Het voorstel is om voor de collectieve tuin van de nieuwe wijk een samenhangend ensemble van een vijftal tafels te realiseren.
De tafels zijn het gereedschap om het elan van de buurt te intensiveren waardoor het samenleven een hechtere betekenis en invulling kan krijgen. Bewoners kunnen er samen komen om een maaltijd te gebruiken of feest te vieren. Of er kan een ruilbeurs of boekenmarkt georganiseerd worden. Er kan een buurtvergadering worden gehouden, plannen gesmeed of een spel gespeeld. Als er feest is kan de tafel fungeren als podium voor de toespraak waarna de band er bovenop springt. Het park als tuinkamer krijgt een ensemble van een aantal onderscheiden tafels die een samenhangend lint vormen. Terwijl iedere tafel in aard en identiteit een uniek karakter heeft, vormen de tafels samen een serieel geheel in verbondenheid. De geschiedenis, het heden en de toekomst zijn ingrediënten voor de unieke identiteit van elk der tafels.
Ontmoeten en beleven
De tafels dragen bij tot ontmoeting en beleving in de wijk. In een open en solidaire samenleving is lokale verbondenheid belangrijk om tot nieuwe vormen van samenwerking te komen.Een wereld die door globalisering en digitalisering alsmaar uitdijt heeft fysieke contrapunten nodig in de nabijeomgeving, waar mensen elkaar kunnen ontmoeten. In een samenleving waarin mensen elkaar weten te vinden kunnen ideeën vruchtbaar worden gedeeld en krijgt het spook van eenzaamheid minder kans om toe te slaan. Die zomeravond die ze buiten deelden, die Paasbrunch, hightea of koffietafel op zondagmiddag heeft niet alleen op het moment zelf zijn betekenis. Het kan de opmaat zijn om vriendschap te sluiten of een band te ontwikkelen die ook als het buiten te koud is zijn weerslag zal vinden in de samenleving.
Het domeinakkerdorp Gilze
Het begin van Gilze ligt ruim 1000 jaar terug toen Hilsondis, gravin van Strijen, haar domein aan de abdij van Thorn schonk. De herenboerderij die in deze regio werd gesticht vormde samen met een aantal pachtboerderijen het domeinakkerdorp Gilze. De vijf tafels voor de buitenkamer zijn qua maatvoering geïnspireerd op de herenboerderij met een aantal pachtboerderijen daaromheen die het begin van Gilze vormden. Een lange tafel van zes meter lengte en 1,20 meter breed waar 28 mensen aan kunnen zitten verwijst naar de herenboerderij. Twee kleinere tafels van respectievelijk vier en drie meter lengte verwijzen naar de omliggende pachtboerderijen van destijds. Elk bieden ze respectievelijk plaats aan 20 of 16 bewoners.
Fysiek van de tafels met hun ondergrond
Op afstand is een robuuste tafel met een bijzonder en elegant onderstel te zien. De poten van de tafel zijn juist (en vooral) op afstand het meest zichtbaar. Dichterbij gekomen ontdek je een bijpassend vloerpatroon en de betekening in het tafelblad. Dan valt alles samen.
De kloostertafel, de verbinding van mensen
De abdij van weleer vormde zowel de kerkelijke als de bestuurlijke macht. Vanuit dit gegeven is de grootste tafel geïnspireerd op een lange kloostertafel. Deze tafel staat op een vloer met een geometrisch patroon dat zijn basis heeft in de middeleeuwse kloostervloer. De zware kenmerkende en vaak uitbundig versierde tafelpoten van de kloostertafel worden in dit ontwerp vertaald door opengewerkte transparante figuren die een stoet vormen rondom drie dragende tafelpoten. Met verwijzing naar de bestuurlijke en kerkelijke macht van de abdij in het bovenblad een afbeelding van de Romeinse cijfers I t/m X. Ze symboliseren de Tien Geboden zoals zowel de Joods-christelijke traditie als de Koran die kent. Het zijn basisregels.
De agrotafel, het dagelijks brood
Bij de stichting van het domeinakkerdorp Gilze ruilden de nomadische jagers hun kruisboog in voor de ploegschaar en werden boeren. Vanaf dat moment neemt in het gebied de landbouw een belangrijke plaats in. De landbouw stond aan de wieg van nieuwe economische ondernemingen. Bierbrouwerijen, boterfabrieken, leerlooierijen, een jeneverstokerij en een zuivelfabriek kwamen rechtstreeks voort uit de landbouw. Voor boeren, molenaars, jeneverstokers, bierbrouwers en boterkarners: voor allen die de vruchten der aarde produceerden of verwerk(t)en geldt dat het dagelijks voedsel toen en ook vandaag en in alle culturen een cruciale plaats inneemt. De tafel als offertafel van het voedsel verdient een ereplaats in onze samenleving. De ‘agrotafel’ wil daarvan het symbool zijn en staat op een vloer gebaseerd op het patroon van de voren in een geploegde akker. Slanke transparante korenaren omringen de staanders.
De communicatietafel met de nieuwe economie
Vandaag de dag bepaalt communicatie voor een belangrijk deel de huidige economie. Duizenden mensen vinden hun dagelijks brood in een gedigitaliseerde omgeving. In Gilze bieden grote bedrijven als de luchtvaartindustrie en telecombedrijf Ericsson vele inwoners hun dagelijks brood. De wereld van verbinding wordt weergegeven in de communicatietafel op een vloerpatroon van lijnen en punten. Hier zijn de tafelpoten bekleed met een filigraan raster geïnspireerd op printplaten.
De sporttafel, da’s logisch…..
In de recente geschiedenis van het gebied stonden op deze locatie sport en spel centraal. Jarenlang werden hier de successen gevierd van de lokale voetbalclub en werd een balletje weggeslagen op de tennisvelden. De sporttafel wordt geschraagd door een voetbalnet op een sportvloer met de eenvoud van Cruijff. De beker met de grote oren staat/ligt op tafel.
De toekomsttafel, een labyrint van mogelijkheden
De toekomst is ongewis en kan gezien worden als een labyrint. De toekomsttafel staat op een labyrintisch vloerpatroon. Rondom en in de staanders een weefsel geïnspireerd op een labyrintisch patroon. In het menselijk lichaam worden oor en evenwichtsorgaan het labyrint genoemd. Maar voor het oog vormen ook de hersenen een labyrintisch systeem. Van hieruit wordt alles wat we doen op een ingenieuze manier aangestuurd. De hersenen zijn als een machine die bij het geringste falen ‘error’ aangeeft of erger nog op tilt kan slaan. Om de weg in de toekomst niet kwijt te raken is de bedrading van dat labyrintische hersensysteem cruciaal. De tafelpoten van deze tafel vormen een kantwerk van het labyrint doorweven met een tekening van de hersenen.
Fysiek van de tafels met hun ondergrond.
Op afstand zie je een robuuste tafel met een bijzonder en elegant onderstel. De poten van de tafel zijn juist en vooral op afstand het meest zichtbaar. Dichterbij gekomen ontdek je een bijpassend vloerpatroon en de betekening in het tafelblad. Dan valt alles samen.
