Luceo-Luceo domus sucum

Ontwikkeld t.g.v. expositie De betovering van de Suikerberg 1995 Zwolle.

Aangekocht door Rijksgebouwendienst en geplaatst op voorterrein bij Raad voor de Kinderbescherming Kooikerstraat 203-A  ’s Hertogenbosch

In het gras staat een metalen trommel met diverse openingen, verstrooid over de wand. Wie daardoorheen naar binnenkijkt, ontwaart een driedimensionaal lichtschilderij uit kleurige vlekken. Dat komt doordat de gaten in de buitenwand zijn ingevuld met stukken gekleurd glas. Zo ontstaan er lichtstromen, die elkaar kruisen of zich met elkaar vermengen en vibreren als kwetsbare stengels in een onwerkelijke atmosfeer.

Tine van de Weyer hanteert licht in dit beeld bijna als een plastische substantie. Ze lijkt het te materialiseren en de staven en vlekken heel bewust naar een afgewogen samenspel te sturen. Aan de andere kant maakt ze de ontastbaarheid en de onbereikbaarheid van het licht heel voelbaar en laat ze het beeldend effect in wezen volledig over aan het spel van het toeval. De metalen cylinder functioneert als een omheining die je als toeschouwer onverbiddelijk buitensluit. Je kijkt als van ver naar een droom waarin kleurige sappen stromen.

Ans van Berkum in ‘De betovering van de Suikerberg

Opdrachtgever: n.v.t.
Jaar: 1995
Locatie: Raad voor de Kinderbescherming, 's Hertogenbosch